W ostatnich latach w internecie pojawiły się opinie o braku skuteczności urządzeń ultradźwiękowych w walce z kleszczami. Część z nich opiera się na badaniach i artykułach, które brzmią przekonująco, ale nie dotyczą sposobu, w jaki działa TicklessⓇ. Dziś omówimy analizy przytaczane przez krytyków i wyjaśnimy, czemu dokładnie ich wyniki nie mogą być podstawą do oceny skuteczności naszego urządzenia.

Z tego artykułu dowiesz się:

1. Czym jest, a czym nie jest TicklessⓇ
2. Dlaczego nie wszystkie badania mówią prawdę o urządzeniach ultradźwiękowych
3. Jak cytowane w sieci badania przekładają się na TicklessⓇ
4. Jak naprawdę działa TicklessⓇ
5. Jakimi środkami zapewnić sobie pełną ochronę

TicklessⓇ – czym jest, a czym nie jest?

Jak działają ultradźwięki?

Urządzenia TicklessⓇ emitują impulsy ultradźwiękowe o częstotliwości 40 kHz, które oddziałują na kleszcze. Pajęczaki stają się zdezorientowane i nie rozpoznają żywiciela  – maleje zatem szansa, że wbiją się w człowieka lub zwierzę domowe. Wciąż jednak mogą po nas chodzić lub być w pobliżu.

Czemu TicklessⓇ nie jest odstraszaczem?

W internecie często nazywa się nasze urządzenie “odstraszaczem” i “repelentem”. To mylna interpretacja z języka potocznego. TicklessⓇ nie działa na zasadzie odstraszania, nie zabija i to też jeden z powodów, przez który część badaczy podważa skuteczność ultradźwięków.

Kleszcz nie ucieknie w popłochu, po prostu jego orientacja będzie zaburzona, a zachowanie podczas polowania sie zmieni.

Ultradźwięki TicklessⓇ – niesłyszalne dla człowieka, bezpieczne dla dzieci i zwierząt

Fale akustyczne generowane przez TicklessⓇ są dwa razy wyższe od zakresu słyszenia człowieka i tym samym będą dla nas całkowicie niesłyszalne. Urządzenia TICKLESSⓇ emitują fale w zakresie częstotliwości, który jest niewyczuwalny i w pełni bezpieczny zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt domowych.

Po przyłożeniu ucha do TicklessⓇ słyszymy jednak cichy dźwięk, są to wibracje głośniczka. Mają natężenie 22-26 decybeli, w zależności od stopnia oddalenia od urządzenia. To wartości porównywalne do szeptu i tykania zegarka.

Testy empiryczne wyraźnie pokazują, że ultradźwięki emitowane przez TicklessⓇ  są całkowicie bezpieczne dla dzieci już od 1. dnia życia, kobiet w ciąży, seniorów, oraz zwierząt domowych. Jeśli nasze zwierzę poważnie choruje fizycznie lub psychicznie i lęk powstrzymuje nas przed zakupem urządzenia, możemy zasięgnąć porady weterynarza.

Dlaczego nie wszystkie badania mówią prawdę o urządzeniach ultradźwiękowych na kleszcze?

Wnioski z badań nad ultradźwiękami bywają mylące, jeśli nie uwzględnimy, w jakich okolicznościach je wykonano.

Różnice gatunkowe

Wiele eksperymentów dotyczy innych gatunków, np. kleszczy spoza Europy lub zupełnie innych gatunków zwierząt, takich jak komary. A wiemy przecież, że różnice biologiczne mają wpływ na odbiór ultradźwięków. Przenoszenie wyników badań z innego gatunku jest metodologicznie błędne.

Warunki laboratoryjne a rzeczywiste użytkowanie ultradźwięków

Testy na które powołują się niektóre publikacje, są często przeprowadzane w sztucznych warunkach całkowicie odmiennych od środowiska naturalnego (zamkniętych komorach), z dala od żywicieli kleszczy.  Takie badania nie mają odniesienia do TicklessⓇ: ich zadaniem jest wykazanie, czy kleszcze uciekają od ultradźwięków: to nie jest istota działania TicklessⓇ.

Parametry testowanych urządzeń

Krytyczne wpisy w internecie bazują w większości na badaniach z lat 80., 90. i wczesnych 00. Naukowcy często nie podali w nich, jakich konkretnie produktów użyli. Różne urządzenia emitują ultradźwięki o różnej częstotliwości, modulacji i mocy, co wpływa na efektywność działania.

Nie można ich zatem w żaden sposób porównać  do TicklessⓇ.

Repelent czy nie?

Jak wspomnieliśmy wcześniej, w odniesieniu do TicklessⓇ internauci powszechnie używają określenia “odstraszacz”, które jest mylne. W ten sposób interpretują działanie urządzeń ultradźwiękowych także badacze. Oczekują efektu odstraszenia, a testują przecież rozpraszacz zakłócający orientację kleszczy.

Brak wielowymiarowej oceny skuteczności

Urządzenia powinniśmy oceniać na podstawie obserwacji liczby wkłuć i zachowań kleszczy, a nie reakcji w izolowanych testach w syntetycznych warunkach.

Konkretne badania cytowane w przestrzeni internetowej omówimy w kolejnej części artykułu.

Jak cytowane w sieci badania przekładają się na TicklessⓇ?

Nie każde opracowanie pasuje do TicklessⓇ, bo często bada inne zwierzęta, inne urządzenia albo inne warunki polowania kleszczy. Przyjrzyjmy się 11 popularnym tekstom.

„The Efficacy of Ultrasonic Pest Controllers for Fleas and Ticks” (Brown, Lewis, 1991)

To jedna z dwóch najczęściej przytaczanych przez krytyków analiz i przy okazji jedna z najstarszych.

Badacze z Rhodes University przetestowali dwa urządzenia: obrożę dla psów wysyłającą fale o wysokiej częstotliwości oraz domowy generator ultradźwięków. Przez 24 godziny obserwowali zachowanie kleszczy z gatunku Rhipicephalus simus. Zwierzęta umieszczono w komorze, z której mogły wyjść. Nie uciekały, nie były zdezorientowane, nie  oddalały się też od źródła dźwięku.

Podczas badania obserwowano dodatkowo pchły i one również poruszały się normalnie. Brzmi, jakby urządzenia ultradźwiękowe zupełnie nie działały, prawda?

A jednak, trudno uznać wyniki za miarodajne dla TicklessⓇ. Czemu?

• W pobliżu nie było żywicieli,
• kleszcze żyły w sztucznych warunkach (komora wyboru),
• badanie przeprowadzono pod kątem „odstraszania”,
• testowano urządzenia „no name” o nieznanych parametrach,
• nie ma dowodów, że gatunek Rhipicephalus simus występuje w Polsce, to odmiana żyjąca głównie w południowej i wschodniej Afryce, częściowo na południu Europy.

„The Efficacy of Ultrasonic Pest Repellent Devices against the Australian Paralysis Tick” (Panthawong et al., 2021)

Oto drugie badanie z grupy najbardziej lubianych przez wątpiących w działanie TicklessⓇ.

Tym razem naukowcy z Australii wzięli na tapet dziewięć różnych komercyjnych urządzeń ultradźwiękowych. Testowali je na kleszczach z gatunku Ixodes holocyclus. Podobnie jak badacze z 1991 roku, zdecydowali się na testy w komorze, którą tym razem opuściło 19,5% zwierząt. Efekty zauważono przy użyciu trzech z dziewięciu urządzeń, a rekordową skuteczność miał produkt najwyższej jakości. Nie zmieniał się znacząco rozkład kleszczy, nie uciekały masowo.

Badacze zanotowali, że po włączeniu ultradźwięków część pajęczaków poruszała się wolniej lub zatrzymywała się całkowicie. W teorii mogłoby to wpłynąć na wkłucie w ciało człowieka lub psa.
Kiedy analizujemy to badanie, napotykamy na szereg problemów i dlatego ciężko nam przełożyć jego wyniki na skuteczność TicklessⓇ.

• Kleszcze nie miały dostępu do ludzi i innych zwierząt,
• warunki laboratoryjne utrudniały sprawdzenie ich zachowania podczas polowania,
• urządzenia mylnie uznano za “odstraszacze”,
• endemiczny gatunek kleszcza Ixodes holocyclus żyje tylko we wschodniej Australii.

"Tests of ultrasonic emissions on mosquito attraction" (Foster, Lutes, 1985)

Najstarsze w tym zestawieniu badanie skupiło się na czterech gatunkach komarów: Anopheles quadrimaculatus, Aedes aegypti, Ae. triseriatus i Haemagogus equinus.

Uczeni przetestowali pięć urządzeń emitujących ultradźwięki o częstotliwościach 20-70 kHz. Umieścili je na pięć minut w komorze lotu, a przebywające w niej komarzyce musiały pokonać dystans pod prąd fali akustycznej, w stronę pułapki z ludzkimi bodźcami (oddech, ciepło skóry).

Skuteczność oceniono w liczbie komarów wpadających do pułapki, porównując tryb włączony i wyłączony. Wyniki wykazały brak istotnych statystycznych różnic w liczbie komarów, niezależnie od gatunku. Nie zaobserwowano dezorientacji, zmiany rozkładu zwierząt w komorze, reakcji stresowych ani ucieczki od ultradźwięków. Komary płynnie orientowały się na bodźce ze strony człowieka.

Cytujący badanie błędnie korzystają z wniosków testu. Dlaczego tak uważamy?

• Komary to owady, a kleszcze to pajęczaki, nie możemy porównywać dwóch różnych gromad stawonogów.
• Układy sensoryczne owadów i pajęczaków znacznie się różnią.
• Komary do polowań wykorzystują wzrok, węch i wykrywanie CO2, natomiast kleszcze – głównie ciepło i zapachy, przez narząd Hallera.
• W badaniu użyto urządzeń o częstotliwości zmiennej (20-70 kHz), a TicklessⓇ pracuje stale i precyzyjnie na częstotliwościach 40 kHz.
• Testu był krótki, a wpływ ultradźwięków na orientację kleszcza zwiększa się wraz z upływem czasu.

"A blinded, controlled trial of an ultrasound device as mosquito repellent" (Sylla et al., 2000)

W 2000 roku w Gabonie zespół naukowców przetestował komercyjny ultradźwiękowy odstraszacz emitujący trzy bloki częstotliwości (3-11 kHz). Eksperyment trwał 18 nocy i odbywał się w dziewięciu parach domów, w których zastosowano właściwe urządzenie oraz placebo.

Złapano łącznie 7,485 komarów z gatunku Culex, Anopheles, Mansonia i Aedes), średnio 23 na dom każdej nocy.

Nie wykazano żadnej istotnej statystycznie różnicy w liczbie ataków komarów w obu domach. Dotyczyło to wszystkich gatunków we wszystkich testowanych konfiguracjach. Komary nie uciekały, nie były zdezorientowane ani nie unikały miejsc działania ultradźwięków.

Badania nie są dla nas pomocne, ponieważ:

• test odbył się na komarach, nie kleszczach,
• badania zorganizowano w warunkach domowych, nie w naturze,
• naukowcy użyli innej częstotliwości ultradźwięków niż tej emitowanej przez TicklessⓇ (2-11 kHZ i 40 kHz),
• nie zmierzono parametrów istotnych dla kleszczy (np. temperatura, wilgotność powietrza).

"Responses of mosquitoes and German cockroaches to ultrasound" (Ahmad et al., 2006/2007)

Badacze przetestowali działanie nieznanego generatora ultradźwięków na komary i karaczany prusaki. Nie zaobserwowano ucieczki, dezorientacji, zmiany aktywności lub zmiany rozkładu owadów. Zwierzęta nie unikały źródła dźwięku.

Inne szczegółowe badania na karaczanach prusakach wykazały, że ultradźwięki o precyzyjnych częstotliwościach (35-40 kHz oraz 75 kHz) mogą mieć umiarkowany efekt odstraszający i zabójczy, częściej u samców niż samic.

To kolejne badania, które mają mało wspólnego z TicklessⓇ, ponieważ:

• komary i karaczany to owady, nie pajęczaki,
• badania przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych,
• testowano generator fal “no name”, który najprawdopodobniej działał inaczej niż nasz produkt.

"Ticks home in on body heat: A new understanding of Haller's organ" (Carr, Salgado, 2019)

Ten artykuł jest przełomowy jeśli chodzi o badania nad kleszczami. Ann L. Carr i Vincent L. Salgado odkryli, że narząd Hallera, występujący jedynie u tych zwierząt, działa jak czuły sensor promieniowania cieplnego.

“Kapsuła” w tym narządzie skupia i wzmacnia promieniowanie cieplne, umożliwiając kleszczom lokalizację potencjalnego żywiciela o temperaturze skóry ~37°C. Mogą to zrobić z odległości nawet czterech metrów. Działa to trochę jak niewidzialna latarka, pozwalając kleszczowi znaleźć zdrowego żywiciela.

Podczas badania naukowcy obserwowali gatunki Amblyomma americanum i Dermacentor variabilis, które nie występują w Polsce. Nie ma to jednak wpływu na wnioski, ponieważ narząd Hallera mają wszystkie kleszcze.

Badanie wykazało, że popularne repelenty (DEET, ikarydyna, 2-Undekanon, cytronelol, nootkaton) skutecznie zakłócają reakcję kleszczy na ciepło żywiciela.

Co to oznacza?

• Układ sensoryczny kleszczy jest złożony,
• a zewnętrzne czynniki zakłócają orientację kleszczy.

Ten artykuł naukowy nie neguje naszej tezy, że ultradźwięki mogą, podobnie jak chemiczne środki, wpływać na układ nerwowy kontrolujący funkcje sensoryczne.

"Sonic Pest Repellents" (Aflitto, DeGomez, 2014)

Nicholas Aflitto i Tom DeGomez zrobili przegląd urządzeń ultradźwiękowych wykorzystywanych w ochronie przed owadami, pajęczakami, skorpionami, gryzoniami i ptakami. Produkty emitowały dźwięki powyżej 18 kHz.

Według autorów tekstu, badania, m.in. na Kansas State University i Johns Hopkins University udowodniły brak skuteczności komercyjnych urządzeń w walce ze szkodnikami. Przedmiotem omawianych testów były karaczany, mrówki, pchły, kleszcze i komary.

Dodatkowo opisano przykłady, kiedy zwierzęta przyzwyczaiły się do dźwięków, a niektóre owady wręcz lgnęły do źródła fal.

Autorzy wskazali na potencjał urządzeń wysyłających dźwięki o częstotliwości 35-40 kHz oraz 75 kHz w przypadku karaczanów prusaków.

Oznacza to, że precyzyjne dostrojenie urządzeń pod konkretne gatunki szkodników naprawdę ma znaczenie. Sektor specjalistycznych produktów ultradźwiękowych musi się stale rozwijać i zapewniać wysokiej jakości środki ochrony.

"Ecology of Ticks and Their Control" (Stafford et al., 2022)

W 2022 roku dr. Kirby C. Stafford III i zespół z Connecticut Agricultural Experiment Station, eksperci od czarnonogiego kleszcza (Ixodes scapularis), przygotowali kompleksowy przegląd ekologii i kontroli kleszczy.

Publikacja szczegółowo omawia złożony cykl życiowy kleszczy w różnych stadiach (larwa, nimfa, dorosły), konieczność kontaktu z żywicielami (myszy leśne, jelenie) oraz preferencje środowiskowe (wysoka wilgotność, osłona roślinna, ściółka leśna).

Omówiony gatunek kleszcza występuje jedynie w USA i południowej Kanadzie.

Autorzy przedstawili skuteczne strategie kontroli, m.in. zintegrowane zarządzanie szkodnikami (IPM), środki chemiczne i naturalne, modyfikacje krajobrazu, edukację społeczną i biologiczne zwalczanie kleszczy.

Eksperci podkreślili to, co sami powtarzamy: żaden środek ochrony nie daje 100% gwarancji, musimy działać holistycznie. Nie wymienili jednak ultradźwięków jako metody obrony przed kleszczami.

"Useless tick products – and what really works against these nasty pests" (Jud, 2018)

Martin Jud, szwajcarski ekspert, napisał artykuł krytykujący "ezoteryczne" produkty przeciwko kleszczom, w tym urządzenia ultradźwiękowe. Opisał, m.in. medalion bioenergetyczny chroniący przed kleszczami i pchłami oraz elektromagnetyczną obrożę odstraszającą muchy i komary.
W tekście cytowano Wernera Tischhausera z Zurich University of Applied Sciences, który poddał w wątpliwość działanie tych środków ochrony.

Analiza eksperta była jednak powierzchowna: nie przeprowadzono autorskich badań empirycznych, wrzucono wszystkie metody ochrony do jednego worka i zignorowano różnice między urządzeniami wykorzystującymi te same technologie. Ultradźwięki zasługują natomiast na odrębne, pogłębione badania.

"4 Types of Insect Repellent to Skip" (Consumer Reports, 2023)

Jeneen Interlandi i Catherine Roberts przygotowały przewodnik ostrzegający przed nieskutecznymi odstraszaczami, w tym ultradźwiękowymi urządzeniami.
Badaczki podkreśliły brak dowodów naukowych na skuteczność tych produktów, a nawet zasugerowały, że mogą one przyciągać komary. Wspominają o dochodzeniach dotyczących fałszywego marketingu oraz wcześniejszych ostrzeżeniach Federalnej Komisji Handlu USA.

Czemu nie rekomendujemy lektury tego tekstu?

• Powierzchownie ujęty temat, bez powołania się na badania naukowe,
• brak rozróżnienia między różnymi technologiami ultradźwiękowymi,
• generalizacja i brak przeglądu konkretnych produktów,
• skupienie na ostrzeganiu konsumentów.
• (Nie) pomocne badania naukowe

Analiza wszystkich jedenastu źródeł wykazuje wspólny problem: żadne z badań nie testowało bezpośrednio TicklessⓇ w warunkach naturalnych i w obecności żywiciela.

Większość dotyczyła innych gatunków (komary, karaczany prusaki, obce gatunki kleszczy), różnych parametrów technicznych lub była artykułami przeglądowymi, bez własnych badań empirycznych.

Kluczowe jest dla nas zrozumienie, że skuteczność urządzeń ultradźwiękowych zależy od precyzyjnych parametrów technicznych, specyfiki biologicznej kleszcza oraz warunków, w jakich przeprowadzono test.

Jak naprawdę działa TicklessⓇ?

TicklessⓇ korzysta z nowoczesnej technologii ultradźwiękowej, której precyzyjnie dostrojone parametry skutecznie dezorientują kleszcze, uniemożliwiając im wkłucie się w żywiciela.

Emisja fal ultradźwiękowych

• Urządzenie ma zaprogramowaną w układzie elektronicznym stałą częstotliwość 40 kHz.
• Moc sygnału jest dostosowana tak, by dotrzeć do kleszcza w typowej odległości 1–2 cm od skóry.
• Impulsy ultradźwiękowe zmieniają się w nieregularny sposób, żeby kleszcze nie mogły się do nich przyzwyczaić.

Oddziaływanie na narząd Hallera

• Chociaż narząd Hallera wykrywa ciepło i substancje chemiczne, ultradźwięki zakłócają przekazywanie sygnałów nerwowych.
• Fala akustyczna wywołuje delikatne drgania podłoża i powietrza, które są wykrywane przez receptory na czułkach kleszcza.
• Zakłócenie sygnałów związanych z wykrywaniem ciepła i zapachów uniemożliwia kleszczowi prawidłowe przetwarzanie informacji sensorycznych, co powoduje jego dezorientację.

Zmiany zachowania kleszczy

• Kleszcze przestają podążać w stronę ciepła. Poruszają się wolniej i częściej się zatrzymują.
• Zwierzęta nie uciekają, zamiast tego tracą skupienie.
• Czas poszukiwania żywiciela się wydłuża, co w naturze zmniejsza szansę, że się wbiją.

Optymalizacja techniczna

• Częstotliwość została wybrana na podstawie badań nad czułością sensoryczną pajęczaków (35–45 kHz).
• Urządzenie precyzyjnie kontroluje natężenie fal (22–26 dB w odległości 1 cm), żeby zwiększyć skuteczność i jednocześnie ograniczyć hałas.
• Krótkie i nieregularne impulsy działają destabilizująco na układ nerwowy kleszcza.

Bezpieczeństwo i komfort użytkownika

• Urządzenie emituje ultradźwięki niesłyszalne dla ludzi i większości zwierząt oraz generuje minimalne wibracje głośniczka (poniżej 26 dB).
• Nie wytwarza pól elektromagnetycznych ani substancji chemicznych, dzięki czemu eliminuje ryzyko zatruć i alergii i jest przy tym bezpieczny dla dzieci już od 1. dnia życia.
• TicklessⓇ jest dobrym środkiem zintegrowanej ochrony dla dzieci, seniorów, kobiet w ciąży, psów i kotów.
• Różnorodność modeli sprawia, że wybieramy produkt idealny dla siebie: działający całą dobę lub z możliwością wyłączania, sezonowy lub z akumulatorem. 

Długotrwały efekt w realnych warunkach

• Im dłużej kleszcz jest wystawiony na ultradźwięki, tym większa szansa, że zrezygnuje z próby wkłucia.
• Urządzenie stale obejmuje ochroną cały obszar działania. Nie trzeba go ponownie uruchamiać, znika konieczność ponownej aplikacji, jak w przypadku repelentów chemicznych.

Jakimi środkami zapewnić sobie pełną ochronę przed kleszczami?

Skuteczna ochrona przed kleszczami opiera się na połączeniu różnych metod, które wzajemnie się uzupełniają. TicklessⓇ nie zastąpi żadnej z nich, ale wprowadza dodatkową, bezpieczną dla każdego warstwę bezpieczeństwa.

Mechaniczna kontrola i usuwanie kleszczy

• Po powrocie z terenów zielonych musimy dokładnie obejrzeć całe swoje ciało,a w przypadku zwierząt także sierść. Szczególnie dokładnie zróbmy to w zgięciach kończyn.
• Do usuwania już wkłutych kleszczy powinniśmy używać precyzyjnych pęset lub specjalnych narzędzi. Jeśli nie jesteśmy pewni jak to zrobić, lekarz lub weterynarz na pewno nam pomogą.
• Jeśli nasz pies ma gęstą, długą sierść, warto regularnie ją przycinać w okolicach szyi, uszu i pachwin.

Chemiczne repelenty i bariery zapachowe

• Repelenty chemiczne, takie jak DEET, ikarydyna i permetryna, stosujemy zgodnie z instrukcją i tylko dla grup wiekowych, dla jakich są bezpieczne! Pamiętajmy też, że permetryna jest śmiertelnie niebezpieczna dla kotów: korzystanie z chemicznych metod ochrony przed kleszczami wymaga dużej ostrożności i rozwagi.
• W przypadku zwierząt stawiajmy na produkty zakupione u weterynarza, w formie kropli, tabletek lub obroży.
• Zapach wielu olejków eterycznych drażni i odstrasza kleszcze, warto to wykorzystać. Pomocne będą aromaty lawendy, citronelli, indyjskiej trawy cytrynowej, mięty pieprzowej, drzewa herbacianego, eukaliptusa, geranium, goździków, tymianku i cedru. Naturalne olejki mogą podrażniać i uczulać, dlatego korzystajmy z gotowych produktów zaufanych marek, np. chusteczek TicklessⓇ.

Ochrona odzieży i wyposażenia

• Wybierajmy ubrania w jasnych kolorach, aby łatwo zauważyć wędrującego kleszcza.
• Zakładajmy długie rękawy, nogawki, wysokie skarpety i chusty na szyję.
• Możemy impregnować odzież środkami na bazie permetryny.

Zmiany w przydomowym ogrodzie

• Liście i ściółka wokół domu to idealne schronienie dla kleszczy, dlatego powinniśmy je regularnie grabić i wyrzucać.
• Przycinajmy drzewa i krzewy wzdłuż ścieżek oraz rabat, zachowując odpowiedni dystans między trawnikiem a zaroślami.
• Warto stworzyć pasy trawy lub żwiru wokół ulubionych miejsc zabawy dzieci. Kleszcze trudniej tam dotrą z zalesionych miejsc w ogrodzie.

Podejście biologiczne i edukacja

• Stwórzmy w ogrodzie dobre warunki do życia dla naturalnych wrogów kleszczy, np. sikorek i biedronek.
• Współpracujmy z lokalnymi służbami oraz instytucjami zajmującymi się biokontrolą. Czasem wprowadzenie, np. entomopatogennych grzybów pomaga ograniczyć liczbę kleszczy w zielonych częściach miast.
• Edukujmy bliskich. Wyjaśniajmy zasady bezpiecznego ubioru, właściwego przeglądu skóry oraz technik usuwania kleszczy.

Rola TicklessⓇ w systemie ochrony

• TicklessⓇ zmniejsza prawdopodobieństwo skutecznego wkłucia kleszczy i poprawia nasz komfort życia.
• Urządzenie jest bezpieczne dla wszystkich domowników i zwierząt, dlatego możemy nosić go stale.
• W połączeniu z innymi metodami, ultradźwiękowe rozpraszanie orientacji kleszczy zapobiega wkłuciom.

Dzięki rozbudowanemu systemowi ochrony uzyskamy najwyższy poziom bezpieczeństwa i zminimalizujemy ryzyko zakażeń chorobami odkleszczowymi. TicklessⓇ w tej strategii pełni rolę dyskretnego, stałego wsparcia, bez negatywnego wpływu na zdrowie i komfort użytkowników.

Bibliografia:

1. Brown R., Lewis T., The Efficacy of Ultrasonic Pest Controllers for Fleas and Ticks, Rhodes University, 1991. [https://www.researchgate.net/publication/21384271_The_efficacy_of_ultrasonic_pest_controllers_for_fleas_and_ticks]
2. Panthawong T., et al., The Efficacy of Ultrasonic Pest Repellent Devices against the Australian Paralysis Tick, 2021. [https://www.mdpi.com/2075-4450/12/5/400]
3. Foster W.A., Lutes K., Tests of ultrasonic emissions on mosquito attraction, 1985. [https://www.biodiversitylibrary.org/content/part/JAMCA/JAMCA_V01_N2_P199-202.pdf]
4. Sylla M., et al., A blinded, controlled trial of an ultrasound device as mosquito repellent, 2000.
5. Ahmad A., et al., Responses of mosquitoes and German cockroaches to ultrasound, 2006/2007. [https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1570-7458.2006.00519.x]
6. Carr A.L., Salgado V.L., Ticks home in on body heat: A new understanding of Haller's organ, 2019. [https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0221659]
7. Aflitto N., DeGomez T., Sonic Pest Repellents, 2014. [https://www.researchgate.net/publication/267036988_Sonic_Pest_Repellents]
8. Stafford K.C. III, et al., Ecology of Ticks and Their Control, Connecticut Agricultural Experiment Station, 2022.
9. Jud M., Useless tick products – and what really works against these nasty pests, 2018. [https://www.galaxus.ch/en/page/useless-tick-products-and-what-really-works-against-these-nasty-pests-8076]
10. Interlandi J., Roberts C., 4 Types of Insect Repellent to Skip, Consumer Reports, 2023. [https://www.consumerreports.org/health/insect-repellent/insect-repellents-to-skip-a8915750690/]